« و قالَ رَبُکُمُ ادعونی اَستَجِب لَکم إنَّ الذین یَستکبرونَ عَن عِبادَتی سَیَدخُلُونَ جَهَنَّمَ داخرینَ »[1]
در قرآن کریم برای دعا آداب و شرایطی ذکر شده:
1. دعا همراه ایمان و عمل صالح باشد.
« یَستَجیبُ الذینَ آمنوا و عملوا الصالحات »[2]
2 2. با اخلاص باشد.
« فادعوا اللهَ مخلصین له الدین »[3]
3. 3. با تضَرّع و مخفیانه باشد.
« ادعوا رَبَّکم تَضَرُّعاً و خُفیَةً »[4]
4. با بیم و امید باشد.
« و ادعوه خوفاً و طمعاً »[5]
5. 5. در ساعاتی خاص باشد.
« یَدعُونَ ربّهم بالغداوة و العشی »[6]
6 6. دعا کننده از اسمای الهی بهره بگیرد.
« و لله الأسماءُ الحُسنی فادعوه بها »[7]
خداوند متعال وعده استجابت داده ولی با این وجود برخی دعاها مستجاب نمی شوند:
1. بعضی اعمال ما مثل گناه و ظلم و خوردن لقمه ی حرام و نبخشیدن کسانی که از ما عذر خواهی می کنند مانع استجابت دعاست.
2. گاهی مستجاب شدن دعای ما نظام آفرینش را به هم می ریزد؛ به هر حال خداوند همان گونه که قادر است حکیم نیز هست.
3. گاهی آن دعا مستجاب نمی شود ولی مشابه آن مستجاب می شود.
4. گاهی اثر دعا در آینده نتیجه می دهد و فوری مستجاب نمی شود.
