متنی که شما گذاشتید کمی ناقص بود ، این کل متن کتاب راغب اصفهانی در ذیل ماده صلح هست با ترجمه اش:
صلح
الصَّلَاحُ: ضدّ الفساد، و هما مختصّان فی أکثر الاستعمال بالأفعال، و قوبل فی القرآن تارة بالفساد، و تارة بالسّیّئة. قال تعالى: خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً [التوبة/ 102]، وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها* [الأعراف/ 56]، وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ* [البقرة/ 82]، فی مواضع کثیرة. و الصُّلْحُ یختصّ بإزالة النّفار بین الناس، یقال منه: ریّا العظام فخمة المخدّم
اصْطَلَحُوا و تَصَالَحُوا، قال: أَنْ یُصْلِحا بَیْنَهُما صُلْحاً وَ الصُّلْحُ خَیْرٌ [النساء/ 128]، وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا [النساء/ 129]، فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما* [الحجرات/ 9]، فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ [الحجرات/ 10]، و إِصْلَاحُ اللّهِ تعالى الإنسانَ یکون تارة بخلقه إیّاه صَالِحاً، و تارة بإزالة ما فیه من فساد بعد وجوده، و تارة یکون بالحکم له بِالصَّلَاحِ. قال تعالى:
وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ [محمد/ 2]، یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ [الأحزاب/ 71]، وَ أَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی [الأحقاف/ 15]، إِنَّ اللَّهَ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ [یونس/ 81]، أی: المفسد یضادّ اللّه فی فعله، فإنّه یفسد و اللّه تعالى یتحرّى فی جمیع أفعاله الصَّلَاحَ، فهو إذا لا یُصْلِحُ عملَه، و صَالِحٌ: اسم للنّبیّ علیه السلام. قال تعالى: یا صالِحُ قَدْ کُنْتَ فِینا مَرْجُوًّا [هود/ 62].
ترجمه صلح:
الصَّلَاح نقطه مقابل فساد و تباهى است و بیشتر کاربردشان در افعال و کارهاست. در قرآن واژه- صَلَاح- گاهى در مقابل فساد و زمانى در مقابل زشتى و بدى آمده است.
در آیات: (خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً- 102/ توبه) (عمل صالح در برابر عمل ناصالح قرار گرفته یعنى آنها را با هم درآمیختند). (وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها- 56/ اعراف) (وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ- 82/ بقره).
صُلْح- در موارد زیادى مخصوص از بین رفتن نفرت و کینه از میان مردم است.
گفته مىشود- اصْطَلَحُوا و تَصَالَحُوا: صلح کردند و کینهشان از میان رفت. در آیات:
(أَنْ یُصْلِحا بَیْنَهُما صُلْحاً- 128/ نساء) (وَ الصُّلْحُ خَیْرٌ- 128/ نساء) (وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا- 129/ نساء) (فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما- 9/ حجرات) (فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ- 10/ حجرات)
گاهى اصلاح نمودن خداى تعالى انسان را از نظر شایسته آفریدن اوست و گاهى به از بین بردن فساد و تباهى از او بعد از آفرینش، و زمانى اصلاح از سوى خدا براى انسان به حکم و دستورى است که براى اصلاح او داده است و آیات:
(وَ أَصْلَحَ بالَهُمْ- 2/ محمّد) (یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ- 71/ حجرات) (وَ أَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی- 15/ احقاف) (إِنَّ اللَّهَ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ- 81/ یونس) یعنى: تبهکاران و فسادانگیزان که در کارشان با خداى ضدّیت و مخالفت مىکنند. زیرا آنها فساد مىکنند و خداى تعالى در تمام افعالش قصد صلاح دارد پس بناچار عمل آنها را اصلاح نمىکند.
صَالِح- اسمى است براى پیامبرى علیه السّلام.
گفت: (یا صالِحُ قَدْ کُنْتَ فِینا مَرْجُوًّا- 62/ هود) (قوم بت پرست صالح به او گفتند، اى صالح ما نسبت به تو امیدها داشتیم).
با مقاله مهم"تمثیل آینه و شخص ناظر در آن در بیان تجربه وحدت وجود1" در خدمتیم.
ما را از نظراتتان محروم نفرمایید.
التماس دعا