وقتی یک چیز ارزان شود ، همه چیز گران می شود...
این دوران ، دوران ماست که همه چیز را گران می خریم ، گران تر می فروشیم و همیشه هشت مان گرو نُهِ مان است.
برکت از زندگی ما رخت بَربسته و گوشه ای منتظر ایستاده تا ما بازیابیم اصل خویش ، و دریغ از ما و...
اوصیکم بـتقوی الله را خواندیم و بر زبان راندیم و در عمل جاماندیم و این است روزگارمان ، پر از بی انصافی ، پر از دروغ ، پر از دزدی ، پر از ارزان فروشی!!!
این روزها تنها دین را ارزان می فروشیم تا گرانی را به خودمان ، خانواده مان و جامعه مان تحمیل کنیم... اگر دین دار و دین مدار بودیم برکت از زمین و آسمان بر ما جاری می شد ولی افسوس...
وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا اَلتَّوْرٰاةَ وَ اَلْإِنْجِیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَکَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ کَثِیرٌ مِنْهُمْ سٰاءَ ما یَعْمَلُونَ ﴿المائدة، 66﴾
و اگر آنان، تورات و انجیل و آنچه را از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده [= قرآن] برپا دارند، از آسمان و زمین، روزی خواهند خورد؛ جمعی از آنها، معتدل و میانه‌رو هستند، ولی بیشترشان اعمال بدی انجام می‌دهند.
پیامهای آیه:
1. اهل کتاب، به همهى کتب آسمانى ایمان ندارند. «وَ لَوْ أَنَّهُمْ» (کلمه «لَوْ» براى امتناع است)
2. کتب آسمانى (تحریف نشده)، قانون اساسى و محور و راهنماى همه حرکتهاست و مانند پرچم باید همواره برپا داشته شود. «أَقامُوا»
3. براى دعوت دیگران به اسلام، به اعتقادات و مقدّسات صحیح آنان لطمه نزنیم. «أَقامُوا التَّوْراةَ ...»
4. تنها تلاوت کتاب آسمانى کافى نیست، اقامهى آن نیز لازم است. «أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِیلَ»
5. همهى کتب آسمانى، محترم است. «أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ»
6. قرآن، براى همهى امّتهاست، نه فقط مسلمانان. «ما أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ»
7. اسلام، به رفاه مردم نیز توجّه دارد. «لَأَکَلُوا»
8. توجّه به دستورهاى دینى، زندگى مادى را هم سروسامان مىدهد. «لَوْ أَنَّهُمْ»، «لَأَکَلُوا ...»
9. در نظام هستى، ایمان افراد، در حاصلخیزى زمین و بارش باران و رشد کشاورزى و محصولات، نقش دارد. «أَقامُوا التَّوْراةَ») ... ( «لَأَکَلُوا»
10. جامعهى فاسد، انسان را مجبور به فساد نمىکند. در میان انبوه بدکاران، گروهى هم معتدلند. «مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ»
11. در اقامهى کتب آسمانى، اعتدال لازم است، نه افراط و تفریط. «مُقْتَصِدَةٌ»
12. هیچ گاه همهى افراد یک مجموعه، نژاد، منطقه و مذهب را تخطئه نکنیم. «مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ»
13. کثرت جمعیّت، نشانهى حقّانیّت نیست. «کَثِیرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما یَعْمَلُونَ» «1»
در حقیقت این آیه شریفه مطلبى را بیان مىکند که آیه زیر در مقام بیان آنست: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ . «2»
از این آیه و آیه مورد بحث مىتوان نکتهاى را استنباط کرد و آن این است که ایمان این موجود یعنى نوع بشر و عمل صالح وى در نظام عالم از جهت ارتباطش با زندگى خود او، تاثیر دارد، به عبارتى دیگر، کفر او و عمل زشتش در فساد عالم باز از جهت ارتباطش با نوع بشر مؤثر است، پس اگر انسان به صلاح و سداد گراید- از اینگونه آیات استفاده مىشود که- نظام دنیا هم از جهت ایفاء به لوازم سعادت زندگى بشرى هم از جهت دفع بلا از او و توفیر نعمت براى او صالح خواهد شد، و این دو آیه در افاده این مطلب متفرد نیستند، بلکه این مطلب را از آیات بسیارى مى توان استفاده کرد، از آن جمله این آیه است که صریحا عملیات بشر را مؤثر در نظام وجود میداند:
ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلُ کانَ أَکْثَرُهُمْ مُشْرِکِینَ «3» و نیز این آیه: وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ «4»«5»
__________________________________________________
«1» تفسیر نور، ج3، ص: 127
«2» و محققا اگر اهل قرى ایمان مىآوردند و تقوا پیشه مىساختند هر آینه باز مىکردیم بروى آنها درهایى از برکات آسمان و زمین ولى چنین نکردند بلکه تکذیب کردند انبیاء راى و از همین جهت آنان راى بان جرائمى که براى خود کسب کرده بودند اخذ کردیم. سوره اعراف آیه 96.
«3» فساد در خشکى (زمین) و ترى (دریا) براى گناهانى که بشر بدست خود کرد. نمودار شد، تا قسمتى از اثر اعمالشان را به آنان بچشاند باشد که برگردند (و در آخرت به آثار عمده آن گناهان دچار نشوند) بگو در زمین سیر کنید و ببینید عاقبت کسانى که قبل از این بودند چگونه بود. این سرانجام بد براى این بود که بیشتر آنها (مثل شما) مشرک بودند. سوره روم آیه 42.
«4» و هر مصیبتى که بشما مىرسد (باید بدانید که) بلاهایى است که خود بدست خود کسب کردهاید. سوره شورى آیه 30.
«5» ترجمه المیزان، ج6، ص: 54
